صدای پای مرگ

 حجم خالی از زمان و فضا، حسیه که بعد از رو به مرگ بودن نزدیکانم بهم دست میده.

فریادهای کر کننده سکوت و نفس هایی که به شماره افتاده.

همه چیز در یک slowmotion و یک آرامش غریبی میگذره.

متنفرم از خودم از این روزا و از این ذهنی که یک دقیقه آروم نمیگیره

نجات.. تنها راه نجات

تنها چیزی که الان به درست بودنش شک ندارم اینه!

باید خودمو نجات بدم!