باشگاه

امروز صبح که رفتم باشگاه،  اول فکر کردم تعطیله نه سری نه صدایی..  بعد فهمیدم هیچ کس نیست خودمم و مربی..  بهم گفت باشگاه خالیه برو حال کن واسه خودت..  واقعا هم حال داد،  همیشه فقط میتونستم نهایت هشت دقیقه دوچرخه بزنم اما امروز هر چقدر دلم خواست دوچرخه سواری کردم بعدم تمام ورزشامو وسط باشگاه انجام میدادم دور تا دور آینه ..  تازه آهنگ درخواستی هم پخش می شد.  کسایی که میرن باشگاه و میخوان نتیجه بگیرن مخصوصا مخصوصا خانم ها باید یه نکته رو همیشه یادشون باشه...  صمیمی شدن با افراد در باشگاه رو فراموش کنن..  فقط در حد یک سلام!   چند روز پیش که باشگاه بودم دو تا خانوم که مثلا برای ورزش اومدن یک ساعت داشتن با هم صحبت میکردن،  اینجوری هم دستگاها رو برای استفاده بقیه اشغال میکنن و نه خودشون ورزش میکنن و الکی فقط پول میدن. 

باید اعتراف کنم از وقتی میرم ورزش احساس نشاط بیشتر میکنم،  داداش بزرگه هم هر شب میگه یه بازو بگیر ببینم چقد زورت زیاد شده بعدشم بازوی خودشو با من مقایسه میکنه،  بازوی من در مقابل اون مثل یه چوب خشک میمونه،  داداش کوچیه رویکرد متفاوتی داره!  مجبورم میکنه باهاش مچ بندازم و بعد به رو میکنه به منی که همیشه ازش شکست میخورم با یه غرور خاصی میگه : جوجه ای هنوز :-)  پسرن دیگه :-)  همه چیو تو زور و بازو میبینن. .