کتاب نوشت

سلام.  

پارسال که رفته بودم با مامان و بابا مشهد ( ان شاءالله دوباره امام رضا بطلبه) ، یک کتاب فروشی توی مسیرمون بود خیلی بزرگ ، منم که عاشق گشتن توی اینجور کتابفروشی هام ، محو تماشای کتابا بودم که یهو چشمم افتاد به عکس استاد فاطمی نیا ، دو سه بار اتفاقی سخنرانی هاشو گوش داده بودم به دلم نشسته بود این کتابا هم نکته هایی بود از سخنرانی هاشون، بابا گفت بیخود نگاه نکن ، تو که نمیخونی هی میخری میزاری اونجا!! بیا بریم ، دیگه هی اصرار کردم تا راضی شد ولی گفت باید بخونی!! گفتم چشم ... خوب بابا درست حدس زده بود  چون من نخوندمشون تا همین چند هفته گذشته ( از برکات قطع شدن از دنیای مجازیه دیگه)، گفتم حالا بخونمشون بعدا بابا نگه نخوندی ...  یه قسمتش واقعا برام تفکر برانگیز و جالب بود ، مینویسم اینجا: ( صفحه 144 و 145 ، کتاب نکته ها از گفته های استاد فاطمی نیا ، جلد سوم) : 

" شخصی در مجلسی به آیت الله بهاءالدینی ( رضوان الله علیه) توهین و جسارت کرده بود! ( آیت الله بهاءالدینی کسی بود که از ضریح مطهر امام رضا ( علیه السلام) جواب سلام حضرت را شنیده بود!) یکی از علما و ارادتمندان ایشان میگوید: من در کنار ایشان بودم، عرض کردم: اجازه می دهید که من جوابش را بدهم و با آن شخص، برخورد کنم؟!  

ایشان در حا تغیر فرمودند: ساکت باش! نمی ترسی برکاتت از بین برود؟! 

آیا برخورد با دشمن آقای بهاءالدینی موجب از بین رفتن برکات می شود؟! علتش چیست؟! علت این است که ما ترازو نداریم! ما که به کسی پرخاش می کنیم، حتی در موردی که حق با ماست، چون ترازو نداریم، ممکن است بیش از حق او ، به او پرخاش نماییم. چون ترازو نداریم، میزان دقیق در دست نداریم. باید احتیاط کنیم!" 

=====================================

پ :) سه چهار روزی رفته بودم خونه عزیز ، دومین عید بی بابابزرگ ، یه خورده تر و تمیز کردیم و برگشتیم . 

پ :( زمینی که بابا فروخته بود برای پول خونه به مشکل خورده ، حالا باید 100 میلیون و خورده ای ناقابل برگردونیم به خریدار، پولم نداریم. 

پ :/ شنبه سه تا دفاع است، حوصله ندارم اگه کتاب قرض نداده بودم اصلا نمیرفتم ، هیچ ذوق و شوقی هم برای دیدن بعضی ها ندارم برعکس قبل! تغییر موضع 180 درجه ای !! تا دو هفته قبل له له میزدم ببینم! الان عکسش . سر دوازده میرم کتابامو میگیرمو برمیگیردم  

پ :) مقالم برای داوری ارسال شد ، دو بار قبلی نامردا نخونده رد کردن! ولی این دفعه به داوری رسید، پیشرفت بزرگیه  

پ :/  خانووووم ، هیچی ...

پ E    گفتم به کام وصلت خواهم رسید روزی *********** گفتا که نیک بنگر شاید رسیده باشی