خوب شو

خوب اول لازم بود یه نگاه بندازم ببینم تا کجا گفتم.. حافظه ندارم دیگه.

عصر چهارشنبه بود که به سرپرست جان گفتم دیگه نمیخوام بیام سرکار.. گفتم حالم خوب نیست و نمیدونم چمه.. گفت برو دو روز مرخصی استراحت کن، حالت خوب بشه و برگرد..

این دو روز رو به پیشنهاد مادر رفتیم رشت. خونه اقوام مادری. خوب بود حالم خیلی.. توی اون جمع توی اون ادمها خیلی حس خوبی داشتم.. خواب راحت شبانه.. بی استرس، بی بداخلاقی...

امروز برگشتیم، دوباره استرس برگشت دوباره همون آش همون کاسه. 

حالا فردا باید حالم خوب باشه حتا اگه حالم خوب نیست! :)

یادش به خیر، اون اوایل که میرفتم سر کار از شب قبل لباسامو آماده میکردم، اطو میزدم، کفشمو واکس میزدم..

الان ده دقیقه قبل از اینکه سرویس بیاد از خواب بیدار میشم و هر چی جلو دستم باشه میپوشم.. :)) کتونی سبز با لباس فرم آبی کاربنی و مقنعه مشکی  نپوشیدم در این حد ضایع ولی دور نیست اون روز :/

میترسم انقدر ناشکری کنم که همین چندرغاز یا قاز (نمیدونم کدوم درسته) رو از دست بدم و بمونم کنج خونه.

باید حالم خوب بشه.. باید!