اسم من!

تا حالا به اسمتون فکر کردید؟  اسم واقعیا نه اسم مستعار..  

داشتم فکر میکردم چقد اسممو دوست دارم برعکس بچه گیا که همش به مامان غر میزدم که این چه اسمیه برا من گذاشتید؟!  مامانمم میگفت من میخواستم بزارم نرگس بابات نذاشت..  

بعدم رفتم تو فاز تغییر اسم اول نرگس بعدم شدم پرستو..  اما سخت بود هیچکس  منو نرگس و پرستو صدا نزد! ..  بعدم از سرم افتاد تا همین زمان

الان همش تو این فکرم که میشه یه روز من لایق اسمم بشم؟  آقا خیلی سخته..  قدیما به آدما به خاطر ویژگی های اخلاقی یا ظاهری یه لقب میدادن.. از لحاظ ظاهری که من لقب خورم ملسه  که همین الانشم گاهی اوقات برادران عزیر و حتی گاهی پدر من رو مفتخر میکنن به این القاب...  یاد گرفتم منم بخندم باهاشون، عکس کودکیا که از حرفاشون ناراحت میشدم.  مایه شادی دیگران بودن افتخاریه که نصیب هر کسی نمیشه

تبصره: دنبال اسم منی؟  برو سوره فجر آیه 28

تبصره دوم : این وبلاگ رو خیلی وقت پیش ساختم با اسم مرموز..  اصلا خودمم یادم نبود که همچین جایی رو دارم!