مرموز

مرموز

خودمم هنوز خودمو نشناختم!
مرموز

مرموز

خودمم هنوز خودمو نشناختم!

بخیه

یک هفته از عملم گذشته، توی خونه خوابیدم. این هفته که تموم بشه باید برم سرکار.. این ماه که حقوق ندارم.

پولام ته کشیده ولی با هر چی که مونده بود برای مامانم یه پلاک خیلی سبک و کوچولو گرفتم که برادرای عزیزم هم توش شریک شدند.

فردا میرم بخیه هامو بکشم. یه درد مبهم توی شکمم دارم. خداکنه نگه دوباره بیا. خدا کنه تموم بشه این مریضی.


دلمم حسابی گرفته... الان اصلا دلم نمیخواد از خونه برم بیرون و حتا سرکار :(

از خود ضعیفم بدم میاد.

نظرات 4 + ارسال نظر
*/ آرش سه‌شنبه 22 بهمن‌ماه سال 1398 ساعت 07:19 ب.ظ

سلام. امیدوارم زودتر سر حال بشی
این که حسابی دلت گرفته رو درک می کنم اما از نگاه یه مرد، نه نگاه یه دختر
هنوز که هنوزه بعد از 31 سال سن نتونستم بفهمم تو ذهن دخترها چی می گذره. فکر کنم روحیاتشون در طول ماه، خیلی دچار تغییر می شه.بر خلاف ما که همیشه ثابتیم
اگه منظورت از ضعف، روحیه ات هست، به نظرم این از ضعفت نیست. این به خاطر جنسیته فکر کنم ، همون قضیه‌ی روحیه‌ی لطیف زنانه
همه ی آدما دلشون می گیره یه وقتایی
اما چرا امیدوار نیستی؟ چرا به آینده امیدوار نیستی؟آدم به امید زنده اس
من از نوشته هات اصلا برداشت نمیکنم که آدم امیدواری هستی
کاملا برعکس اش، یعنی واقعا بی امیدی، یه گوشه نشستی، هیچ انگیزه ای برای بیرون رفتن از خونه و سر کار رفتن هم نداری. اگه این دلگیر بودن و غمزدگی ادامه دار باشه یعنی شاید افسرده باشی
من یه پیشنهاد دارم. به عنوان کسی که چند ماهه که وبلاگتو دنبال میکنه
پیشنهاد من اینه که هر روز ورزش هوازی کن. دوچرخه، تردمیل یا حداقل روزی نیم ساعت پیاده روی کن
باور کن انقدر روحیه ات خوب میشه که حد نداره
اگه باشگاه بدنسازی ثبت نام کنی و ورزش کنی بهترین روحیه رو خواهی داشت
هم ظاهر آدم مدام بهتر و بهتر میشه، هم این که اعتماد به نفس ات بالاتر می ره، هم این که به شدت روحیه ات خوب می شه و خوابت خوب می شه

به حرفم گوش کن. من همسن و سال خودتم و خوب میتونم درکت کنم.
باشه؟

مرسی

گیل چهارشنبه 23 بهمن‌ماه سال 1398 ساعت 07:53 ب.ظ

سلام دوستم. امروز حالت چطوره؟

اووف نمیدونی عالی اصن یه وعضی

*/ آرش پنج‌شنبه 24 بهمن‌ماه سال 1398 ساعت 01:40 ب.ظ

زودتر خوووووب شو

*/ آرش پنج‌شنبه 24 بهمن‌ماه سال 1398 ساعت 01:52 ب.ظ

می خوام بگم تو هنوز جوونی، نه این که اول جوونی ات باشه اما هنوز همچنان جوونی و جوون خواهی موند تا سال های سال
به حرفام گوش کن، حداقل نیم ساعت ورزش هوازی کن
حداقل پیاده روی روزانه رو داشته باش
نذار غم و غصه و نا امیدی، جوونی و شادابی ات رو بگیره. حیفه به خدا. تو هنوز یه دختر جوونی که باید پر از انرژی باشی و برای آینده ات برنامه ها داشته باشی. باید هنوز شیطنت دخترانه داشته باشی
اطمینان داشته باش که امیدواری و ورزش، تمام روحیاتت رو خوب می کنه.
روی تغذیه ی سالم تمرکز کن
مطمین باش اینطوری هم ناراحتی جسمی کمتری سراغت میاد، هم افسردگی ازت فراری می شه
من اینا رو می نویسم چون متوجه شده ام تا حالا که قلب مهربونی داری . حیفه همچین آدمی انقدر گوشه گیر باشه
مطمین باش با تغییر نگاهت به زندگی روزهای خوشی رو تجربه می کنی، به دور از تنهایی و ناراحتی و پر از دلخوشی
منو دوست خودت بدون. تو منو نمی شناسی اما من با خوندن نوشته هات خیلی چیزها ازت شناختم
خودتو بیشتر دوست داشته باش، مرموز خانوم

خیلی ممنونم از محبت و روحیه دادنت، حرفات یادم میمونه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد